Femoston 2/10 28 tabletek

Jest to lek na receptę, niedostępny w sprzedaży wysyłkowej. Sposób realizacji recepty i zakupu leku znajduje się w dziale: REALIZACJA RECEPT

Skład: Femoston 2/10: 14 tabl. pomarańczowych zawiera 2 mg estradiolu; 14 tabl. żółtych zawiera 2 mg estradiolu oraz 10 mg dydrogesteronu.

Działanie: Dwufazowy, złożony preparat do leczenia dolegliwości okresu przekwitania. Estradiol wpływa na uwalnianie gonadotropin z przysadki mózgowej, odpowiada za proliferację błony śluzowej macicy, cykliczne zmiany w szyjce macicy i pochwie oraz utrzymanie napięcia i elastyczności dróg moczowo-płciowych. Odgrywa istotną rolę w utrzymaniu masy kostnej i zapobiega złamaniom osteoporotycznym. Szybko i całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Ulega efektowi pierwszego przejścia przez wątrobę. Metabolizm zachodzi w wątrobie, a wydalanie przez nerki. Dydrogesteron zmniejsza ryzyko rozrostu lub nowotworu endometrium pojawiające się podczas stosowania samych estrogenów. Szybko i całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Metabolizm zachodzi w wątrobie, a wydalanie przez nerki.

Wskazania: Hormonalna terapia zastępcza w leczeniu dolegliwości związanych z niedoborem estrogenów spowodowanych wystąpieniem menopauzy lub operacyjnym usunięciem jajników u kobiet, którym nie usunięto macicy. Terapia drugiego rzutu w profilaktyce osteoporozy u kobiet w wieku postmenopauzalnym z wysokim ryzykiem złamań, które nie tolerują lub u których przeciwwskazane jest stosowanie innych leków zalecanych w profilaktyce osteoporozy.

Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciąża lub jej podejrzenie i okres karmienia piersią. Rak piersi podejrzewany, rozpoznany lub w wywiadzie. Rozpoznanie lub podejrzenie nowotworu estrogenozależnego (np. raka endometrium). Krwawienia z dróg rodnych o nieznanej etiologii. Nieleczony rozrost endometrium. Przebyta lub czynna choroba zakrzepowo-zatorowa żył (np. zatorowość płucna, zakrzepica żył głębokich). Przebyta lub czynna choroba zakrzepowo-zatorowa tętnic (np. dusznica bolesna, zawał mięśnia sercowego). Ostra lub niedawno przebyta choroba wątroby, do czasu aż wyniki testów czynnościowych wątroby nie powrócą do normy. Porfiria. Leczenie należy przerwać w przypadku żółtaczki lub pogorszenia czynności wątroby, istotnego wzrostu ciśnienia krwi, ponownego wystąpienia bólów głowy typu migrenowego oraz ciąży.

Niepożądane efekty: Często: ból głowy, migrena, nudności, ból brzucha, wzdęcia, kurcze łydek, ból lub tkliwość piersi, krwawienia i plamienia w trakcie cyklu, ból w okolicy miednicy, osłabienie, zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała. Niezbyt często: zespół przypominający zapalenie pęcherza moczowego, kandydoza pochwy, powiększenie mięśniaka gładkokomórkowego, depresja, zmiany libido, nerwowość, zawroty głowy, nadciśnienie tętnicze, choroba naczyń obwodowych, żylaki, objawy dyspeptyczne, choroba pęcherzyka żółciowego, skórne reakcje nadwrażliwości, wysypka, pokrzywka, świąd, ból pleców, zmiana w nadżerce szyjki macicy, zmiana wydzieliny szyjkowej, zaburzenia miesiączkowania, nadmierne krwawienie miesiączkowe, nieregularne krwawienia w trakcie cyklu miesiączkowego, obrzęki obwodowe. Rzadko: nietolerancja soczewek kontaktowych, zwiększenie krzywizny soczewki, zmiany czynności wątroby, czasem z osłabieniem lub złym samopoczuciem, żółtaczką i bólem brzucha, powiększenie piersi, objawy przypominające zespół napięcia przedmiesiączkowego. Bardzo rzadko: niedokrwistość hemolityczna, pląsawica, zawał serca, udar mózgu, wymioty, ostuda lub przebarwienia skórne, które mogą się utrzymywać po zaprzestaniu stosowania leku, rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, plamica naczyniowa, obrzęk naczynioruchowy, nasilenie porfirii.

Interakcje: Fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, ryfampicyna, ryfabutyna, newirapina, efawirenz, rytonawir, nelfinawir oraz wyciąg z dziurawca nasilają metabolizm estrogenów.

Dawkowanie: Doustnie. Femoston 2/10: codziennie przez pierwszych 14 dni cyklu przyjmuje się 1 tabl. koloru pomarańczowego, przez następnych 14 dni - 1 tabl. koloru żółtego.  Po zakończeniu 28-dniowego cyklu rozpoczyna się nowy cykl leczenia. Jeśli pacjentka miesiączkuje, zaleca się rozpocząć leczenie w pierwszym dniu kolejnego krwawienia. U pacjentek, u których minęło ponad 12 mies. od ostatniej miesiączki leczenie może być rozpoczęte w dowolnym czasie. W przypadku pojawienia się plamienia międzymiesiączkowego można dodatkowo podać 10 mg dydrogesteronu od 15. do 28. dnia cyklu włącznie. W przypadku pominięcia tabl. należy przyjąć ją jak najszybciej; jeśli od momentu kiedy należało przyjąć zalecaną dawkę leku upłynęło 12 h, zaleca się kontynuowanie terapii bez przyjmowania pominiętej dawki.

Uwagi: Leczenie należy kontynuować tak długo, dopóki spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Przed rozpoczęciem leczenia lub ponownym wprowadzeniem HTZ należy zebrać pełny wywiad lekarski, w tym rodzinny. W czasie leczenia zaleca się okresowe badania kontrolne. Należy kontrolować stężenie triglicerydów we krwi u pacjentek, u których stwierdzono podwyższone stężenie triglicerydów.

Ciąża: Preparatu nie należy stosować w ciąży i okresie karmienia piersią.

Ostrożnie: Ostrożnie stosować w przypadku: mięśniaka gładkokomórkowego macicy lub endometriozy, występowania czynników ryzyka zaburzeń zakrzepowo-zatorowych lub nowotworów estrogenozależnych, nadciśnienia, chorób wątroby (np. gruczolak wątroby), cukrzycy z lub bez powikłań naczyniowych, kamicy żółciowej, migreny lub silnych bólów głowy, tocznia rumieniowatego układowego, występującego w przeszłości rozrostu błony śluzowej macicy, padaczki, astmy lub otosklerozy. HTZ zwiększa gęstość obrazów mammograficznych, co może utrudniać radiologiczne stwierdzenie raka piersi. HTZ zwiększa ryzyko rozwoju choroby zakrzepowo-zatorowej żył i zatory tętnic. Ryzyko choroby zakrzepowo-zatorowej może wzrastać przy dłuższym unieruchomieniu, poważnym urazie lub rozległej operacji. Należy przerwać stosowanie preparatu na 4-6 tyg. przed planowanym długotrwałym unieruchomieniem po zabiegach, zwłaszcza operacjach w obrębie jamy brzusznej lub operacjach ortopedycznych na kończynach dolnych. Nie należy wznawiać leczenia przed całkowitym uruchomieniem pacjentki.